شاپرک خانم

امشب بد جوری قاطی کردم ، همه چی داره آوار می شه روی سرم ، از اول صبح حالم بده ، انگار دارن توی دلم رخت می شورن . می دانم چمه، دیشب اشتباه کردم و موقع قدم زدن رفتم سمت محل کارش ، در حال مکالمه با تلفن همراهش دیدم ، معلوم بود داره با کسی حرف می زنه که نمی خواهد بقیه متوجه بشن و با توجه به نوع مکالمه اش معلوم بود که اون ور خط یک دوست جدیده ، مدت هاست نه بهم پیام میده ، نه بهم زنگ میزنه و نه باهام قرار می گذاره . بهانهش هم اینکه به خدا خیلی سرم شلوغه ، بارها بهش گفتم که باورم نمی شه . اینا همه اش بهانه است . یک پیام اول صبح یا آخر شب اصلا وقت نمی خواهد .اما خوب نمی دانم چرا بی خود من انقدر کشش می دم . بابا یک حرفی زد ، یک چیزی گفت ، تمام شد و رفت .تماش کن . بی خیالش شو . یکم واقع بین باش . چی داره که انقدر جذبت کرده ، هیچی ، شاید به خاطر پوچی و تنهایی خودمه که دست آویزش شدم . که اینطوری محتاجم که یکی بهم محبت کنه . یکی دوستم داشته باشه . یکی منو بخواهد . خدایا چرا توی این دنیای به این بزرگی من سهمی از عشق ندارم .چرا هیچکس دوستم نداره . من که انقدر آدم بدی نیستم .کجای راهمو اشتباه امدم. چی کار کردم که دارم تاوانش رو می دم . جز اینکه همیشه کمک حال بودم.دلم برای اینکه کسی دوستم داشته باشه تنگ شده . برای اینکه سینه ای باشه که سرم را بگذارم روش . برای اینکه کنارش راحت بخوابم و نوازشم کنه . بهم بگه دوستت دارم . بگه بدون تو زندگی کردن برام سخته .از دیشب تا حالا دارم با خودم کلنچار می رم که توی ذهن و قلب خودم همه چی را تمام کنم . اگه هم یک روزی بهم مسیج داد یا زنگ زد بهش بگم خیلی وقتا هرچی که بینمون بوده تمام شده.برای من همیشه دل کندن سخته . خیلی سخت . چون خیلی سخت کسی رو به حریم خودم را شاپرک خانم...

چند روزه بد جوری با خودم دارم کلنجار می رم ، هر گوشه دلم یک خبری هست . یک سری برنامه برای خودم داشتم که متاسفانه فعلا بعضی هاشون را باید حذف کنم. بخاطر همین یکم زندگی ام قاطی پاطی شده. بخاطر همین دائم دارم فکر می کنم.می خوام یک مسیر درست را انتخاب کنم . میخواهم با اطمینان قدم بعدی ام را بردارم .نمی دانم چقدر موفق میشم . اما حس تولی دلم بد جوری داره داغونم میکنه .توی روزهای گذشته یک سری دوستی ها را خودم برای اولین بار به طور کامل قطع کردم . انقدر مصمم بودم که تمام چت های واتس اپ رو هم در جا پاک کردم . چقدر و تا کی خودم را شکنجه کنم .بس دیگهفقط مونده یک مورد دیگه . اگه بتوانم اون رو هم به طور کامل پاکش کنم فکر کنم شاید یکم راحت بشم . چون نمی خوام الکی انتظار کسی را بکشم ، چون دیگه منتظر نمی مانم که برم توی آغوشش و پناهم باشه ، نوازشم کنه و منو دوست داشته باشه .قطعاً تنها تر می شم . اما فکر کنم از همان روز اول زندگی من تنهایی قسمتی از تقدیر من بوده . می خوام سعی کنم از همین شرایطم لذت ببرم و دنبال آدمهای گذشته نباشم .خیلی ساله که می خواهم عوض بشم . خیلی هم سعی کردم . اما اینبار می خوام پوست بندازم و قالبم را عوض کنم .باید تا خیلی دیر نشده یاد بگیرم زندگی کنم و از لحظه هام لذت ببرم .من زندگی رو دوست دارم . حالا اشکالی نداره که کسی توی این دنیا منو دوست نداره. نوشته شده توسط Shapark در دوازدهم اردیبهشت ۱۴۰۳ | شاپرک خانم...

این روزها بد جوری همه چی قاطی شده ، نگرانم ، مضطربم ، فکرم مشغوله و اصلا نمی دانم قراره چی کار کنم . همیشه فکر می کردم برنامه های برای شروع دارم و راستش الان یک حس ترس از شکست توی وجودم رخنه کرده و نمی دانم دارم به کدام سمت می رم.انگار با چشم های بسته باید یک راهی رو که نمی شناسم برم . امیدوارم کم نیارم و بتوانم موفق باشم. اول از همه باید یک کم خستگی در کنم و توی همین زمان به ایده ها و فکرهام بپردازم شاید بتوانم از توی دلش یک چیز قشنگ در بیارم و بقیه عمرم را سرگرم انجامش باشم .نگرانم شاپرکم و خیلی تنها نوشته شده توسط Shapark در بیست و یکم فروردین ۱۴۰۳ | شاپرک خانم...

من عاشق اینم که دوست داشته بشم و یکی قلبش برای من بتپه . اما فکر کنم این اتفاق هیچ وقت برای من نمی افته . هیچ وقت هیچکس عاشق من نمی شه.

شاپرک خانم...

اینکه بخوای یک تصمیم بگیری که بتوانی بقیه عمرت را سپری کنی یکم ترسناکه . من الان جایی وایستادم که احساس ترس توی کل وجودم رخنه کرده، یعنی من راه خودم را پیدا می کنم . یعنی می توانم موفق بشم .امیدوارم . بعضی وقتا باید زد توی دل ترس و جلو رفت . باید شروع کنم. البته یکم وقت لازم دارم. نوشته شده توسط Shapark در بیست و ششم فروردین ۱۴۰۳ | شاپرک خانم...