گذشت روز ها

روزها یکی پس از دیگری میان و میرن . من ماندم و بار تنهایی و غم ترد شدن . دارم تلاش می کنم که یک جوری خودم را قانع کنم و دست از خواستن بردارم . قبول کنم که همه چی تمام شده . اگر هم شروعی باشه دیگه فایده ای نداره .

رابطه ما شده مثل یک چینی بند زده . شاید یک جورایی به هم وصل باشیم اما فکر کنم رابطه مون ظاهر زشتی پیدا کرده. دیگه حداقل نه از دید من و نه از دید اون ارزشمند نیست .

دارم تلاش می کنم .

ولی میدانی در کل به این فکر می کنم که چقدر ما آدم ها پست و حقیریم که همیشه فقط به فکر خودمون هستیم و دیگران را در نظر نمی گیریم . اگه اینطور نبود شاید دنیا جای قشنگ تری برای زندگی می شد .