تکرار عاشقی

این روزها بازم عاشقم . اونی که بدون هیچ دلیلی ترکم کرد دوباره برگشته . برگشته اما مجازی . چون فکر میکنه که نمی خواهد با تکرار دیدارها و قرارها زندگی اش دستخوش تغییرات بشه و فکر و اعصابش به هم بریزه .

نمی دانم چرا پذیرفتم . چرا انقدر ضعیفم توی ترک آدم ها . اینا شرایط اون بود خوب چرا من پذیرفتم . چرا من شرایط خودم را نگفتم . چرا خواسته های خودم رو فراموش کردم . چرا خودم رو فراموش کردم ؟

یعنی ارزش کنارش بودن انقدر زیاده ؟ چرا من نمی توانم در مورد این قضیه درست تصمیم بگیرم ؟

می دانی شاید بعد از این به همه دخترها توصیه کنم که در جوانی عاشق بشن ، دوست بشن و یاد بگیرن که عاقلانه در مورد رابطه هاشون فکر کنن و یاد بگیرن که در زمان لازم رابطه را قطع کنن . و دیگه سراغ چیزی که قطع شده نرن.

شاید من بلد نیستم خودم را  راضی کنم . اما نمی دانم چرا زندگی ام در کنار اون معنی پیدا می کنه . برام عزیزترینه . حتی حالا که مجازی امده خوشحالم .

این هم یک تجربه است .