تولدم رو تبریک گفت

قبل از شروع سال نگران این بودم که یادش هست تولد منه . یا به خودش زحمت می ده که بررسی از مرجع تولدم طبق کپی رایت رو بررسی از مرجع تبریک طبق کپی رایت بگه .

بررسی از مرجع تبریک طبق کپی رایت گفت . توی چند تا جمله ساده و بی روح . اما باز هم تبریک گفت و من هم سعی کردم مثل خودش با همان کلمات بی روح با یک پیام جوابش رو بدم و دیگه هم ادامه ندادم . یک جورای دیگه تحمل از نو شروع کردن رو نداشتم .  می دانستم اگه پا فشاری هم کنم فایده ای نداره و شاید موقتا یک ارتباطی برقرار بشه اما باز هم آخر و عاقبتش می رسیم به همین جا . 

پس خیلی عاقلانه کنار کشیدم . 

همیشه درد اولش خیلی دردناکه بعد به مرور زمان تو تحملت بالا می ره و راحت تر اون رو تحمل می کنی . وضع منم همینه . کم کم دارم به نبودن ها عادت می کنم و سعی می کنم جای خالی اش رو پر کنم . 

کم کم داره دردم قابل تحمل می شه و البته بد به حال او. چون اگه یک نفر بود که توی زندگی اش واقعاً دوستتش داشت و می خواستش رو برای همیشه از دست داد .